بخششش را "بخش کن"...محبت را "پخش کن"...

غضب "پریشانی" است...نهایتش "پشیمانی" است...

"به طرف" گوش بده..."بی طرف" نظر بده...

شکیبایی... بر هر "دعوایی"،"دواست"...

هر چه "بضاعتمان" کمتراست..."قضاوتمان" بیشتر است...

وقتی "عصبانی" هستم..."لب به لبخند" نمی زنم!

با "خویشتنداری"..."خویشاوند داری"...

"بخشش"...پاک کن "رنجش"...

به "خشم"..."چشم" نگو...

در اینکه با هم "تفاوت داریم"... با هم "تفاهم داریم"!؟

موقع عصبانیت..."داد نزن" خود را "باد بزن"!

سوء تفاهم، "تیر خطایی" است...که از "گمان" رها می شود!

انسان "خوشرو"...گل "خوشبو"ست.

"آتشنشان" باش..."آتشفشان" نباش...

از دورویی "دوری" کنیم...جای "دوری" نمی رود!

وقتی "دور هم" جمع نشدیم..."دور از هم" منها شدیم!

از "تنفر"..."متنفرم"...

"می توانست" اینطور نباشد..."میتوانم" اینطور نباشم...

مرا درگیر چشمت کن، مرا درگیر ابرویت

زمینگیرم بکن با آن سیاهی لشکر مویت

مرا درگیر عشقت کن ، چنانکه مولوی را شمس

سماعم را دوچندان کن به آهنگ النگویت

من آن زنبور مایوسم، دهانم خالی از شهد است

و ماندم با چه رویی بوسه خواهم زد به کندویت

برایم با تو بودن لذتی دیگر نخواهد داشت

جز اینکه لحظه ای می ایستم پهلو به پهلویت

دلیل موشکافی های صائب، بافه ی موهات

دلیل نکته سنجی های بیدل، خال هندویت

بپوشان چهره ات را از نگاه شاعران شهر

نمی خواهم بپیچد در تغزل ها هیاهویت

«مدل پیراهن زیبای دخترانه مخصوص تابستان»